در ابتدا، متن کامل اصل شعر را بیاور. شعر باید با حفظ ترتیب ابیات و بدون تغییر یا بازنویسی نوشته شود.
در این مقاله، به بررسی یکی از ابیات معروف اشعار فردوسی می‌پردازیم که در آن به مهربانی و احترام به موجودات کوچک و ضعیف اشاره شده است. این بیت به زیبایی اهمیت حفظ حرمت موجودات زحمت‌کش را بیان می‌کند.
> میازار موری که دانه‌کش است
> که جان دارد و جان شیرین خوش است
معنی ابیات
بیت اول: «میازار موری که دانه‌کش است» به این معناست که نباید به مورچه‌ای که سخت تلاش می‌کند و دانه جمع‌آوری می‌کند، آزار رساند. این بیت به اهمیت مهربانی و احترام به زحمت‌کشان تاکید دارد.
بیت دوم: «که جان دارد و جان شیرین خوش است» به این معنا اشاره دارد که مورچه نیز مانند هر موجود زنده دیگری دارای جان است و زندگی برای او ارزشمند و شیرین است. این بیت به ارزشمندی زندگی و اهمیت حفظ آن برای تمامی موجودات تاکید دارد.
تفسیر و تحلیل کلی شعر
این بیت از فردوسی به شکلی زیبا به اهمیت مهربانی و احترام به موجودات کوچک و ضعیف پرداخته است. فردوسی با استفاده از تصویر مورچه، نمادی از فروتنی و زحمت‌کشی را به نمایش می‌گذارد و از خواننده می‌خواهد که به موجودات زحمت‌کش و ضعیف آزار نرساند. پیام کلی شعر در خصوص اهمیت زندگی و ارزشمندی جان هر موجود زنده است و بر این نکته تاکید دارد که همه موجودات، حتی کوچک‌ترین آن‌ها، شایسته احترام و مهربانی هستند. این بیت، به نوعی دعوت به انسانیت و اخلاق‌مداری در برخورد با موجودات دیگر است.
