این مصرع آغازین یکی از رباعیات مشهور عمر خیام است که به شرح زیر ادامه مییابد:
ای بیخبران، شکل مجسّم هیچ است وین طارم نه سپهر ارقم هیچ است
خوش باش که در نشیمن کون و فساد وابستهٔ یک دمیم و آن هم هیچ است
در این رباعی، خیام به ناپایداری و بیارزشی ظواهر دنیا اشاره میکند و توصیه میکند که در این جهان گذرا، لحظه را غنیمت شمریم.
معنی واژگان:
- بیخبران: کسانی که از حقیقت زندگی و ناپایداری دنیا آگاه نیستند.
- شکل مجسّم: پیکرهای مادی و ظاهری.
- طارم نه سپهر ارقم: آسمان نهگانهٔ پیچیده و رنگارنگ.
- نشیمن کون و فساد: جهان مادی که محل پیدایش و نابودی است.
- وابستهٔ یک دمیم: تنها برای لحظهای کوتاه در این دنیا حضور داریم.
تفسیر:
خیام در این رباعی به ناپایداری و بیارزشی ظواهر دنیا اشاره میکند. او میگوید که پیکرهای مادی و آسمانهای بلند، همگی بیارزش و ناپایدارند. بنابراین، توصیه میکند که در این جهان گذرا، لحظه را غنیمت شمریم و از زندگی لذت ببریم، زیرا حضور ما در این دنیا بسیار کوتاه و ناپایدار است.