برای «مامان»!

با موضوع “برای «مامان»!” در خدمت شما هستیم.

بیستمین روز از جمادی الثانی در تقویم قمری به یاد ولادت حضرت فاطمه (س)، به «مادر» اختصاص دارد. روزی ویژه که مردم ایران آن را برای بزرگداشت مقام مادر جشن می‌گیرند.

خبرگزاری مهر، گروه مجله _ مبینا افراخته: می‌گفت: اولین اتاقی که داشتم شکم مادرم بود، اولین غذایی که خوردم شیر مادرم بود. اولین تختی که روی آن خوابیدم پاهای مادرم بود، اولین آهنگی که شنیدم لالایی مادرم بود. اولین عطری که بو کردم بوی تن مادرم بود.

اولین کتابی که خواندم قصه‌های مادرم بود. اولین پناهم آغوش مادرم بود. اولین معلمم مادرم بود، اولین دکترم مادرم بود، اولین دوستم مادرم بود. اولین کسی که دستم را گرفت، اولین کسی که در مشکلات کنارم بود و اولین کسی که من را از خودش بیشتر دوست داشت مادرم بود…

مادر خالق آرامش در شلوغ‌ترین لحظه‌هاست؛ نخستین کشوری که هر بچه‌ای در آن زیسته. کلمه «مادر» چهار حرف بیشتر ندارد اما به قدر دنیا می‌توان از آن حرف زد. در آغوش مادر است که معنای واقعی عشق آموخته می‌شود. خانه امن و گرم است، غذا لذیذ و دل هم خوش است. مادر تنها شغلی است که شیفت کاری‌اش بیست و چهار ساعت است و حقوق آخر ماهش فقط دیدن خوشحالی و خوشبختی فرزندان.

رهبر انقلاب در بیان ارزش معنوی مادر فرمودند: «از پیغمبر سوال می‌شود «مَن اَبَرّ»؛ یک نفری آمده سوال می‌کند: به چه کسی خوبی کنم، نیکی کنم، ترجیح دارد؟ فرمود «اُمَّک»؛ به مادرت. گفت «ثُمَّ»؛ بعدش به چه کسی؟ باز فرمود به مادرت. دفعه‌ی سوّم پرسید بعد به چه کسی؟ حضرت فرمود به مادرت. سه بار گفت به مادرت! گفت بعد به چه کسی؟ گفت بعد به پدرت؛ یعنی پدر مرتبه‌ی چهارم است. مسئله‌ی «مادری» این است.»

هرساله بیستمین روز از جمادی الثانی در تقویم قمری به یاد ولادت حضرت فاطمه (س)، دختر پیامبر اسلام به روز «مادر» اختصاص دارد. روزی ویژه که مردم ایران آن را برای بزرگداشت مقام مادر جشن می‌گیرند و فرصتی پیدا می‌کنند که مقداری از زحمات جبران ناپذیر مادران خود تجلیل کنند. به همین بهانه مجله مهر به سراغ دو مادر از دهه‌های مختلف رفته تا بتواند در این روز مبارک حال و هوای روزگار مادری آن‌ها را روایت کند.

بهترین عروسک زنده دنیا

ژاله حدوداً ۵۰ ساله است و دو فرزند دارد. به غیر از نقش مادر و همسر در اجتماع نیز وظیفه‌ای را برعهده گرفته است. او بعد از گذشت این همه سال همچنان با شور و شعف از حس مادری‌اش گفت: وقتی که مادر شدم چون سن کمی داشتم انگار که وحشت زده شده بودم. پذیرفتنش برایم سخت بود. اما یواش یواش عادت کردم و وقتی که بچه در شکم من شروع به ضربه زدن کرد حس عجیب و غریبی به من دست داد.

چشم من به لب‌های علی بود و با تمرین آواهای مختلف سعی می‌کردم «مامان» را به او یاد بدهم. اولین باری که پسرم کلمه مامان را گفت مثل این بود که یک جایزه بزرگ چند میلیاردی برنده شدم و جلوی همه نمایش می‌دادم که علی میگه مامان.

خوشبختانه من به قدری در این سال‌ها از دو فرزندم راضی بودم که هیچ وقت نخواستم حس مادری‌ام را با چیز دیگری در این دنیا عوض کنم. حس مادری به قدر عزیز و محترم است که نه تنها در انسان‌ها بلکه در حیوانات هم وجود دارد.

او در تفاوت نقش همسر و مادر یادآور شد: نقش یک زن به عنوان همسر و مادر دو مقوله کاملاً متفاوت است. زن در نقش مادر روحیه حمایتگری دارد. ترحم، عشق، احساس در حس مادری عجین شده و تمامی اینها کاملاً متفاوت است. در همسرداری زندگی مشترکی وجود دارد که پنجاه درصد به زن و پنجاه درصد مابقی آن به مرد اختصاص دارد و هردو نفر سعی می‌کنند که از یک زندگی مشترک حمایت بکنند اما زمانی که در کالبد یک مادر قرار می‌گیری تمام نقش زن حمایتگر می‌شود بدون هیچ تقاضا و توقعی. در نقش همسر گاهی زن تمایل به حمایت شدن دارد و محبت و پشتیبانی کاملاً دوطرفه و به صورت رفت و برگشت انجام می‌شود. عشق می‌دهی که عشق ببینی. اما در نقش مادری چنین نیست و چنین انتظاری از فرزندت نخواهی داشت.

مامان ژاله که حالا چند سالی است از علی، پسر بزرگترش دور مانده با دلتنگی و در عین حال افتخار گفت: وقتی مادری از فرزند خودش دور می‌ماند همیشه یک حس غریب غیرقابل وصفی در قلب او وجود دارد خصوصاً زمانی که فکر می‌کنی دیدار مجدد او به این راحتی‌ها نیست و باید برای دیدنش تلاش زیادی بکنی تنها چیزی که در این شرایط مادر را حفظ می‌کند این است که بداند فرزندش در جایگاه خوبی قرار گرفته، یک سری محبت‌ها را از دست داده اما در عوض به پیشرفت‌ها و شرایط بهتر زندگی رسیده. دیدن اینهاست که می‌تواند در دل مادر آرام و قرار ایجاد کند و بتواند دلتنگی فرزندش را تاب بیاورد.

مادر بودن را با دنیا عوض نمی‌کنم

مونا که زمان زیادی از مادر شدنش نمی‌گذرد و تازه سه سالی است که طعم شیرین مادر شدن را چشیده در تعریف این حس بی‌نظیر گفت: اولین بار که بچه را در بغلم گذاشتند حس خیلی عجیبی داشتم. یک حس متفاوت با چاشنی خوشحالی. درست در همان لحظه بود که از خدا خواستم بتوانم یک مادر پرانرژی و قوی باشم تا بتوانم این را به فرزندم هم انتقال بدهم.

اولین باری که «ماکان» من را مامان صدا کرد از ذوق اشک می‌ریختم که یک موجود زنده کوچک در این دنیا اولین کلمه‌ای که گفته «مامان» هست و مدام به این فکر می‌کردم که چطور می‌توانم برای او یک مادر خوبی باشم.

درست است که سختی زیادی کشیدم اما حاضر نیستم این حس مادر بودن را با هیچ چیزی در این دنیا عوض کنم. نقش مادری تا وقتی که من در این دنیا هستم ادامه دارد. حتی زمانی که پیر شود و خودش صاحب فرزند شود هم برای من همان حس روز اول بیمارستان را دارد.

او در ادامه افزود: امیدوارم که همیشه تمام مادران سرزمینم سلامت و در کنار فرزندانشان باشند و تمام کسانی که آرزوی فرزند دارند هرچه زودتر به آرزویشان برسند.