تاریخ جنگ جهانی دوم

جنگ جهانی دوم، که از سال 1939 تا 1945 به طول انجامید، یکی از بزرگ‌ترین و مخرب‌ترین درگیری‌های نظامی تاریخ بشر بود. این جنگ شامل اکثر کشورهای جهان، از جمله قدرت‌های بزرگ آن زمان، بود و به دو ائتلاف اصلی تقسیم شد: متفقین و محور. عوامل متعددی از جمله نارضایتی‌های ناشی از جنگ جهانی اول، بحران اقتصادی دهه 1930 و ظهور رژیم‌های توتالیتر در اروپا به بروز این جنگ منجر شد. جنگ جهانی دوم نه تنها به تغییرات عمده‌ای در نقشه‌های سیاسی و جغرافیایی جهان انجامید، بلکه تأثیرات عمیقی بر فرهنگ، اقتصاد و جامعه جهانی گذاشت. این جنگ همچنین به پیدایش سازمان ملل متحد و تلاش‌های بین‌المللی برای جلوگیری از بروز جنگ‌های مشابه در آینده انجامید.

تأثیرات جنگ جهانی دوم بر نقشه سیاسی جهان

جنگ جهانی دوم، که از سال 1939 تا 1945 به طول انجامید، نه تنها به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مخرب‌ترین درگیری‌های نظامی تاریخ شناخته می‌شود، بلکه تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر نقشه سیاسی جهان نیز گذاشت. این جنگ، که شامل بسیاری از کشورها و قاره‌ها بود، به تغییرات بنیادینی در ساختار قدرت جهانی منجر شد و نظم نوینی را در عرصه بین‌المللی به وجود آورد.

یکی از بارزترین تأثیرات جنگ جهانی دوم، ظهور دو ابرقدرت جدید بود: ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی. این دو کشور، که در طول جنگ به عنوان متحدین علیه محور قدرت‌ها عمل کردند، پس از پایان جنگ به رقبای اصلی تبدیل شدند. این رقابت نه تنها بر سیاست‌های داخلی این کشورها تأثیر گذاشت، بلکه به شکل‌گیری جنگ سرد و تقسیم جهان به دو بلوک غرب و شرق انجامید. در این راستا، کشورهای اروپای غربی تحت تأثیر ایالات متحده قرار گرفتند و به سمت دموکراسی و اقتصاد بازار حرکت کردند، در حالی که کشورهای اروپای شرقی به سمت نظام‌های کمونیستی و تحت نفوذ شوروی رفتند.

علاوه بر این، جنگ جهانی دوم به تجزیه و تحلیل مجدد مرزهای سیاسی و جغرافیایی کشورهای مختلف انجامید. به عنوان مثال، آلمان که پس از شکست در جنگ به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد، نماد بارز این تغییرات بود. همچنین، کشورهای مستعمره در آفریقا و آسیا که در طول جنگ به استقلال‌طلبی روی آوردند، به تدریج از قید استعمار رهایی یافتند. این روند، به ویژه در دهه‌های 1950 و 1960، به شکل‌گیری کشورهای جدید و تغییرات عمده در نقشه سیاسی جهان منجر شد.

از سوی دیگر، تأسیس سازمان ملل متحد در سال 1945 به عنوان یک نهاد بین‌المللی برای حفظ صلح و امنیت جهانی، نشان‌دهنده تلاش‌های جامعه جهانی برای جلوگیری از تکرار فجایع جنگ جهانی دوم بود. این سازمان، با هدف ایجاد یک نظام چندجانبه و همکاری بین‌المللی، به تدریج نقش مهمی در مدیریت بحران‌ها و حل و فصل منازعات ایفا کرد.

در نهایت، تأثیرات جنگ جهانی دوم بر نقشه سیاسی جهان به گونه‌ای بود که نه تنها مرزهای جغرافیایی را تغییر داد، بلکه به شکل‌گیری ایدئولوژی‌های جدید و تحولات اجتماعی نیز انجامید. این جنگ، با ایجاد شرایطی که به ظهور جنبش‌های حقوق بشر و دموکراسی‌خواهی انجامید، به نوعی به تغییرات فرهنگی و اجتماعی در بسیاری از کشورها دامن زد. به این ترتیب، جنگ جهانی دوم نه تنها یک درگیری نظامی، بلکه یک نقطه عطف در تاریخ بشر بود که تأثیرات آن همچنان در ساختار سیاسی و اجتماعی جهان امروز مشهود است.

نقش زنان در جنگ جهانی دوم

جنگ جهانی دوم، که از سال 1939 تا 1945 به طول انجامید، نه تنها یک درگیری نظامی بزرگ بود، بلکه تحولی عمیق در نقش‌های اجتماعی و اقتصادی زنان در جوامع مختلف به وجود آورد. در این جنگ، زنان به عنوان نیروی کار و همچنین به عنوان اعضای فعال در جبهه‌های جنگ، نقش‌های متنوع و مهمی ایفا کردند. با آغاز جنگ، بسیاری از مردان به جبهه‌های نبرد اعزام شدند و این امر موجب شد که زنان به سرعت وارد بازار کار شوند و مسئولیت‌های جدیدی را بر عهده بگیرند.

در بسیاری از کشورها، زنان به عنوان کارگران صنعتی در کارخانه‌ها مشغول به کار شدند. آن‌ها در تولید مهمات، تجهیزات نظامی و سایر کالاهای ضروری برای جنگ نقش کلیدی داشتند. به عنوان مثال، در ایالات متحده، زنان به عنوان “Rosie the Riveter” شناخته می‌شدند و با کار در کارخانه‌ها، نماد قدرت و استقلال زنان شدند. این تغییرات نه تنها به تأمین نیازهای جنگ کمک کرد، بلکه به تدریج نگرش جامعه نسبت به توانایی‌های زنان را نیز تغییر داد.

علاوه بر کار در صنایع، زنان در نقش‌های نظامی نیز فعال شدند. بسیاری از کشورها، از جمله شوروی و بریتانیا، زنان را به خدمت در نیروهای مسلح خود فراخواندند. آن‌ها در نقش‌های مختلفی از جمله پرستاری، ارتباطات و حتی در خط مقدم جنگ خدمت کردند. در شوروی، زنان به عنوان خلبانان جنگی و تک‌تیراندازان مشهور شدند و برخی از آن‌ها به عنوان قهرمانان ملی شناخته شدند. این مشارکت‌ها نشان‌دهنده توانایی‌های زنان در شرایط بحرانی و دشوار بود و به تدریج به تغییر نگرش‌ها نسبت به نقش‌های جنسیتی کمک کرد.

علاوه بر این، زنان در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی نیز نقش مهمی ایفا کردند. آن‌ها در سازمان‌های خیریه و اجتماعی مشغول به کار شدند و به جمع‌آوری کمک‌های مالی و تأمین نیازهای خانواده‌های سربازان پرداختند. این فعالیت‌ها نه تنها به تقویت روحیه جامعه کمک کرد، بلکه به زنان این امکان را داد که در تصمیم‌گیری‌های اجتماعی و سیاسی نیز مشارکت داشته باشند. به عنوان مثال، در برخی کشورها، زنان به حق رأی دست یافتند و این امر به تغییرات اجتماعی و سیاسی در پس از جنگ منجر شد.

در نهایت، جنگ جهانی دوم نه تنها یک درگیری نظامی بود، بلکه فرصتی برای زنان بود تا توانایی‌های خود را به نمایش بگذارند و در جامعه به عنوان نیرویی مؤثر شناخته شوند. این تغییرات به تدریج به تحولی عمیق در نگرش‌ها و ساختارهای اجتماعی منجر شد و زمینه‌ساز پیشرفت‌های بیشتری برای زنان در دهه‌های بعدی گردید. به طور کلی، نقش زنان در جنگ جهانی دوم نه تنها به پیروزی در جنگ کمک کرد، بلکه به تغییرات بنیادینی در جامعه و فرهنگ منجر شد که تأثیرات آن تا سال‌ها بعد احساس می‌شد.

فناوری‌های نوین در جنگ جهانی دوم

جنگ جهانی دوم، که از سال 1939 تا 1945 به طول انجامید، نه تنها یک درگیری نظامی بزرگ بود، بلکه به عنوان یک دوره تحول در فناوری‌های نظامی نیز شناخته می‌شود. در این جنگ، کشورها به سرعت به دنبال توسعه و بهبود فناوری‌های خود بودند تا برتری نظامی را به دست آورند. این رقابت در زمینه فناوری، منجر به اختراعات و نوآوری‌های قابل توجهی شد که تأثیرات عمیقی بر روند جنگ و همچنین بر زندگی پس از آن داشت.

یکی از مهم‌ترین فناوری‌های نوین در این جنگ، توسعه رادار بود. رادار به نیروهای نظامی این امکان را داد که موقعیت و حرکت دشمن را شناسایی کنند و به این ترتیب، استراتژی‌های دفاعی و تهاجمی خود را بهبود بخشند. این فناوری به ویژه در نبردهای هوایی و دریایی اهمیت زیادی پیدا کرد و به نیروهای متفقین کمک کرد تا برتری قابل توجهی بر نیروهای محور پیدا کنند. به علاوه، پیشرفت‌های صورت گرفته در زمینه ارتباطات، از جمله استفاده از تلفن‌های بی‌سیم و سیستم‌های رمزگذاری، به ارتش‌ها این امکان را داد که اطلاعات را به سرعت و به طور مؤثر منتقل کنند.

در کنار رادار، فناوری‌های مربوط به جنگ هوایی نیز به طور چشمگیری پیشرفت کردند. جنگنده‌های جدیدی مانند میتسوبیشی A6M زرو و پی-51 موستانگ به میدان جنگ وارد شدند و توانایی‌های هوایی را به سطح جدیدی ارتقا دادند. این هواپیماها با طراحی‌های پیشرفته و موتورهای قوی، قادر به انجام مأموریت‌های پیچیده و درگیری‌های هوایی بودند. همچنین، بمب‌افکن‌های استراتژیک مانند B-29 سوپر فورترس، توانستند بمب‌های سنگین را بر روی اهداف دوردست پرتاب کنند و به این ترتیب، تأثیرات ویرانگری بر زیرساخت‌های دشمن بگذارند.

علاوه بر این، فناوری‌های زمینی نیز دستخوش تغییرات عمده‌ای شدند. تانک‌ها و خودروهای زرهی بهبود یافته، با قدرت آتش و تحرک بیشتر، نقش کلیدی در نبردهای زمینی ایفا کردند. تانک‌هایی مانند T-34 شوروی و پنزر IV آلمانی، به عنوان نمادهای قدرت نظامی در این جنگ شناخته می‌شوند. این وسایل نقلیه زرهی، با قابلیت‌های جدید خود، توانستند در نبردهای بزرگ مانند نبرد استالینگراد و نبرد نرماندی تأثیرگذار باشند.

در نهایت، یکی از تحولات شگرف در این جنگ، توسعه سلاح‌های هسته‌ای بود. پروژه منهتن در ایالات متحده، منجر به ساخت بمب‌های اتمی شد که در سال 1945 بر روی شهرهای هیروشیما و ناگازاکی پرتاب شدند. این اقدام نه تنها به پایان جنگ جهانی دوم کمک کرد، بلکه به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ فناوری نظامی و روابط بین‌الملل شناخته می‌شود. به طور کلی، فناوری‌های نوین در جنگ جهانی دوم نه تنها بر روند جنگ تأثیر گذاشتند، بلکه دنیای پس از جنگ را نیز به شدت تحت تأثیر قرار دادند و مسیر توسعه فناوری‌های نظامی را تغییر دادند.

جنگ‌های کلیدی و نبردهای مهم

جنگ جهانی دوم، که از سال 1939 تا 1945 به طول انجامید، یکی از بزرگ‌ترین و مخرب‌ترین درگیری‌های تاریخ بشر بود. این جنگ نه تنها شامل نبردهای نظامی گسترده‌ای بود، بلکه تأثیرات عمیقی بر سیاست، اقتصاد و جامعه جهانی گذاشت. در این میان، جنگ‌های کلیدی و نبردهای مهمی وجود داشتند که سرنوشت این جنگ را تعیین کردند و به تغییرات عمده‌ای در نقشه سیاسی جهان انجامیدند.

یکی از نبردهای مهم جنگ جهانی دوم، نبرد استالینگراد بود که از اوت 1942 تا فوریه 1943 به طول انجامید. این نبرد به عنوان نقطه عطفی در جبهه شرقی شناخته می‌شود. نیروهای شوروی با مقاومت قهرمانانه خود در برابر ارتش نازی، نه تنها از سقوط استالینگراد جلوگیری کردند، بلکه به تدریج توانستند به سمت غرب پیشروی کنند. این پیروزی، روحیه نیروهای شوروی را تقویت کرد و به تغییر موازنه قدرت در جبهه شرقی کمک کرد.

در ادامه، نبرد ال-آلمنه، که در اکتبر 1942 در شمال آفریقا رخ داد، نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این نبرد به عنوان اولین پیروزی بزرگ نیروهای متفقین در برابر نیروهای محور شناخته می‌شود. با شکست نیروهای آلمانی و ایتالیایی، متفقین توانستند کنترل شمال آفریقا را به دست آورند و به تدریج به سمت اروپا پیشروی کنند. این پیروزی نه تنها به تقویت روحیه متفقین کمک کرد، بلکه زمینه‌ساز عملیات‌های بعدی در اروپا شد.

نبرد نرماندی، که در 6 ژوئن 1944 آغاز شد، یکی دیگر از نبردهای کلیدی جنگ جهانی دوم بود. این عملیات، که به نام “روز D” نیز شناخته می‌شود، به متفقین اجازه داد تا از طریق سواحل فرانسه به اروپا وارد شوند. با این اقدام، متفقین توانستند جبهه غربی را باز کنند و به تدریج به سمت آلمان پیشروی کنند. این نبرد، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین عملیات‌های نظامی تاریخ، تأثیر عمیقی بر روند جنگ داشت و به تسریع سقوط رژیم نازی کمک کرد.

علاوه بر این، نبرد میدوی، که در ژوئن 1942 در اقیانوس آرام رخ داد، به عنوان یکی از مهم‌ترین نبردهای دریایی جنگ جهانی دوم شناخته می‌شود. این نبرد به متفقین اجازه داد تا برتری خود را در اقیانوس آرام تثبیت کنند و به تدریج به سمت ژاپن پیشروی کنند. پیروزی در این نبرد، نه تنها به کاهش قدرت نیروی دریایی ژاپن کمک کرد، بلکه به متفقین این امکان را داد که به عملیات‌های تهاجمی بیشتری در اقیانوس آرام بپردازند.

در نهایت، جنگ جهانی دوم با مجموعه‌ای از نبردهای کلیدی و مهم همراه بود که هر یک به نوبه خود تأثیرات عمیقی بر روند جنگ و آینده جهان گذاشتند. این نبردها نه تنها سرنوشت کشورها را تغییر دادند، بلکه درس‌های مهمی درباره استراتژی، اتحاد و مقاومت به بشریت آموختند. در نتیجه، تاریخ جنگ جهانی دوم به عنوان یک دوره مهم و آموزنده در تاریخ بشر باقی خواهد ماند.

پیامدهای اقتصادی جنگ جهانی دوم

جنگ جهانی دوم، که از سال 1939 تا 1945 به طول انجامید، نه تنها به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و ویرانگرترین درگیری‌های نظامی تاریخ شناخته می‌شود، بلکه پیامدهای اقتصادی عمیق و گسترده‌ای نیز به همراه داشت. این جنگ، که در آن کشورهای مختلف با ائتلاف‌های متنوعی به مبارزه پرداختند، تأثیرات قابل توجهی بر ساختار اقتصادی جهان گذاشت و به تغییرات بنیادینی در نظام‌های اقتصادی و سیاسی منجر شد.

یکی از پیامدهای اقتصادی بارز جنگ جهانی دوم، تخریب زیرساخت‌های اقتصادی در کشورهای درگیر بود. بسیاری از شهرها و صنایع در اروپا و آسیا به شدت آسیب دیدند و این امر باعث کاهش تولید و افزایش بیکاری شد. به عنوان مثال، در آلمان و فرانسه، کارخانه‌ها و تأسیسات صنعتی به دلیل بمباران‌ها و جنگ‌های زمینی نابود شدند. این تخریب نه تنها به کاهش تولید ناخالص داخلی این کشورها منجر شد، بلکه به افزایش نیاز به بازسازی و سرمایه‌گذاری‌های جدید نیز دامن زد.

در عین حال، جنگ جهانی دوم به تغییرات عمده‌ای در توزیع ثروت و منابع اقتصادی منجر شد. کشورهای پیروز، به ویژه ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، به عنوان قدرت‌های اقتصادی جدید ظهور کردند. ایالات متحده با افزایش تولید صنعتی و نظامی خود، به یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان تبدیل شد و به عنوان یک قدرت اقتصادی و سیاسی در صحنه جهانی مطرح گردید. این تغییرات به نوبه خود به شکل‌گیری نظام‌های جدید اقتصادی و سیاسی در سطح جهانی کمک کرد.

علاوه بر این، جنگ جهانی دوم به ایجاد نهادهای بین‌المللی جدیدی منجر شد که هدف آن‌ها مدیریت و تنظیم روابط اقتصادی بین کشورها بود. تأسیس سازمان ملل متحد و صندوق بین‌المللی پول، به عنوان نمونه‌هایی از این نهادها، نشان‌دهنده تلاش‌های جهانی برای جلوگیری از بروز جنگ‌های مشابه در آینده و ایجاد ثبات اقتصادی بود. این نهادها به کشورهای آسیب‌دیده کمک کردند تا به بازسازی اقتصادی خود بپردازند و به توسعه پایدار دست یابند.

از سوی دیگر، جنگ جهانی دوم به افزایش نقش دولت‌ها در اقتصاد منجر شد. بسیاری از کشورها برای تأمین نیازهای جنگی خود، به کنترل و مدیریت بیشتری بر صنایع و منابع اقتصادی پرداختند. این روند، پس از جنگ نیز ادامه یافت و به شکل‌گیری دولت‌های رفاه و سیاست‌های اقتصادی مداخله‌گر در کشورهای مختلف انجامید. این تغییرات به نوبه خود به افزایش سطح زندگی و بهبود شرایط اقتصادی در بسیاری از کشورها کمک کرد.

در نهایت، پیامدهای اقتصادی جنگ جهانی دوم نه تنها به تغییرات فوری در ساختار اقتصادی کشورهای درگیر منجر شد، بلکه تأثیرات بلندمدتی بر نظام اقتصادی جهانی داشت. این جنگ، به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ اقتصادی جهان، به شکل‌گیری نظم جدیدی در روابط بین‌الملل و اقتصاد جهانی کمک کرد که هنوز هم آثار آن در دنیای امروز قابل مشاهده است. به طور کلی، جنگ جهانی دوم نه تنها یک درگیری نظامی بود، بلکه تحولی عمیق در اقتصاد جهانی به شمار می‌آید که پیامدهای آن تا به امروز ادامه دارد.

جنایات جنگی و محاکمات نورنبرگ

جنگ جهانی دوم، که از سال 1939 تا 1945 به طول انجامید، نه تنها به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و ویرانگرترین جنگ‌ها در تاریخ بشر شناخته می‌شود، بلکه به دلیل جنایات جنگی و نقض‌های فاحش حقوق بشر نیز مورد توجه قرار گرفته است. در این جنگ، رژیم نازی آلمان تحت رهبری آدولف هیتلر، به ارتکاب جنایات هولناکی علیه بشریت پرداخت که شامل نسل‌کشی یهودیان، کشتار دسته‌جمعی غیرنظامیان و استفاده از کار اجباری بود. این جنایات به حدی گسترده و سیستماتیک بودند که پس از پایان جنگ، جامعه جهانی به فکر ایجاد سازوکاری برای محاکمه و مجازات عاملان آن‌ها افتاد.

به همین دلیل، محاکمات نورنبرگ در سال 1945 و 1946 برگزار شد. این محاکمات به عنوان اولین تلاش جدی برای محاکمه جنایات جنگی در تاریخ شناخته می‌شوند. در این محاکمات، سران نازی و دیگر مقامات بلندپایه آلمان به اتهام جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نقض کنوانسیون‌های بین‌المللی مورد محاکمه قرار گرفتند. این محاکمات نه تنها به عنوان یک اقدام قانونی، بلکه به عنوان یک بیانیه اخلاقی و سیاسی در برابر جنایات جنگی تلقی می‌شدند.

در این راستا، محاکمات نورنبرگ به بررسی دقیق و مستند جنایات ارتکابی پرداختند. شواهد و مدارک متعددی از جمله فیلم‌ها، عکس‌ها و شهادت‌های زنده از قربانیان و شاهدان عینی ارائه شد. این شواهد به وضوح نشان دادند که رژیم نازی به طور سیستماتیک و برنامه‌ریزی شده به کشتار و آزار انسان‌ها پرداخته است. به علاوه، این محاکمات به جامعه جهانی این پیام را منتقل کردند که هیچ‌کس نمی‌تواند از عواقب اعمال خود فرار کند، حتی اگر در مقام‌های بالای دولتی باشد.

محاکمات نورنبرگ همچنین به ایجاد اصول جدیدی در حقوق بین‌الملل کمک کردند. این اصول شامل تعریف جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت و همچنین تأسیس دادگاه‌های بین‌المللی برای محاکمه این جنایات بود. به همین ترتیب، این محاکمات به عنوان الگویی برای محاکمات آینده در مورد جنایات جنگی در دیگر نقاط جهان، از جمله یوگسلاوی و رواندا، مورد استفاده قرار گرفتند.

با این حال، محاکمات نورنبرگ بدون انتقاد نیز نبودند. برخی معتقد بودند که این محاکمات به عنوان یک ابزار سیاسی برای انتقام‌جویی از دشمنان جنگی استفاده شده‌اند و در عین حال، برخی از متهمان به دلیل عدم وجود عدالت کامل در روند محاکمه، به ناحق مجازات شدند. با این وجود، تأثیرات مثبت این محاکمات بر روی حقوق بشر و تلاش‌های بین‌المللی برای جلوگیری از تکرار چنین جنایاتی غیرقابل انکار است.

در نهایت، جنایات جنگی و محاکمات نورنبرگ نه تنها به عنوان یک فصل تاریک در تاریخ بشر شناخته می‌شوند، بلکه به عنوان یک نقطه عطف در تلاش‌های جهانی برای حفظ صلح و امنیت و احترام به حقوق بشر نیز اهمیت دارند. این رویدادها یادآور این نکته هستند که تاریخ باید درس‌هایی را به ما بیاموزد تا از تکرار اشتباهات گذشته جلوگیری کنیم.

سوالات متداول

1. **سوال:** جنگ جهانی دوم چه زمانی آغاز شد؟
**پاسخ:** جنگ جهانی دوم در تاریخ 1 سپتامبر 1939 آغاز شد.

2. **سوال:** چه کشوری اولین بار به لهستان حمله کرد؟
**پاسخ:** آلمان نازی به لهستان حمله کرد.

3. **سوال:** چه رویدادی به ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم منجر شد؟
**پاسخ:** حمله به پرل هاربر در تاریخ 7 دسامبر 1941.

4. **سوال:** جنگ جهانی دوم در چه سالی به پایان رسید؟
**پاسخ:** جنگ جهانی دوم در تاریخ 2 سپتامبر 1945 به پایان رسید.

5. **سوال:** کنفرانس یالتا چه هدفی داشت؟
**پاسخ:** کنفرانس یالتا برای برنامه‌ریزی پس از جنگ و تقسیم مناطق تحت کنترل بین متفقین برگزار شد.

6. **سوال:** چه دو کشور اصلی متفقین در جنگ جهانی دوم بودند؟
**پاسخ:** ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی.

نتیجه

جنگ جهانی دوم، که از سال 1939 تا 1945 به طول انجامید، یکی از بزرگ‌ترین و مخرب‌ترین درگیری‌های تاریخ بشر بود. این جنگ نه تنها به تغییرات عمده‌ای در نقشه‌های سیاسی و مرزی جهان منجر شد، بلکه تأثیرات عمیقی بر اقتصاد، فرهنگ و جامعه جهانی گذاشت. پیروزی متفقین بر محور، به ظهور قدرت‌های جدیدی مانند ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی انجامید و زمینه‌ساز جنگ سرد شد. همچنین، این جنگ باعث ایجاد سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل متحد و تلاش‌های گسترده برای حفظ صلح و امنیت جهانی گردید. در نهایت، جنگ جهانی دوم درس‌های مهمی درباره خطرات جنگ، نژادپرستی و ضرورت همکاری بین‌المللی به بشریت آموخت.