پرتغال در جنگ جهانی دوم

پرتغال در جنگ جهانی دوم به عنوان یک کشور بی‌طرف باقی ماند و در طول این جنگ، سیاست‌های بی‌طرفی را دنبال کرد. این کشور تحت رهبری آنتونیو سالازار، نخست‌وزیر وقت، توانست از ورود به درگیری‌های نظامی جلوگیری کند و در عین حال به عنوان یک مرکز دیپلماتیک و تجاری مهم در اروپا عمل کند. پرتغال به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش، به ویژه در اقیانوس اطلس، نقش مهمی در تأمین منابع و اطلاعات برای کشورهای متفقین ایفا کرد. همچنین، این کشور به عنوان یک پناهگاه برای افرادی که از رژیم‌های نازی و فاشیستی فرار می‌کردند، شناخته شد. در نهایت، پرتغال با حفظ بی‌طرفی خود، توانست از پیامدهای مخرب جنگ دور بماند و به بازسازی اقتصادی و اجتماعی خود پس از جنگ ادامه دهد.

نقش پرتغال در جنگ جهانی دوم

پرتغال در جنگ جهانی دوم نقشی پیچیده و چندوجهی ایفا کرد که تحت تأثیر موقعیت جغرافیایی، سیاسی و اقتصادی این کشور قرار داشت. در آغاز جنگ، پرتغال به عنوان یک کشور بی‌طرف اعلام کرد که قصد ندارد در درگیری‌های نظامی شرکت کند. این تصمیم به ویژه به دلیل تاریخ طولانی بی‌طرفی این کشور و همچنین تمایل به حفظ استقلال و تمامیت ارضی خود بود. با این حال، بی‌طرفی پرتغال به معنای عدم تأثیرگذاری بر وقایع جنگ نبود.

یکی از عوامل کلیدی در نقش پرتغال در جنگ جهانی دوم، موقعیت جغرافیایی این کشور بود. پرتغال در نزدیکی اقیانوس اطلس و دروازه‌ای به سوی مستعمرات آفریقایی و آمریکای جنوبی قرار داشت. این موقعیت استراتژیک باعث شد که پرتغال به یک مرکز مهم برای فعالیت‌های تجاری و نظامی تبدیل شود. به عنوان مثال، بندر لیسبون به عنوان یک نقطه توقف برای کشتی‌های تجاری و نظامی از هر دو طرف جنگ، یعنی متفقین و محور، عمل می‌کرد. این امر به پرتغال این امکان را داد که از طریق تجارت با هر دو طرف، به ویژه در زمینه مواد خام و منابع طبیعی، به سود اقتصادی دست یابد.

علاوه بر این، پرتغال به دلیل روابط تاریخی و فرهنگی خود با بریتانیا، به ویژه در دوران جنگ جهانی اول، به متفقین نزدیک‌تر شد. این روابط به ویژه در زمینه تبادل اطلاعات و همکاری‌های نظامی مشهود بود. در عین حال، پرتغال تحت رهبری آنتونیو سالازار، رئیس‌جمهور دیکتاتور خود، تلاش کرد تا تعادل را حفظ کند و از ورود به جنگ جلوگیری کند. سالازار به خوبی می‌دانست که ورود به جنگ می‌تواند عواقب وخیمی برای کشورش داشته باشد و به همین دلیل، سیاست‌های احتیاط‌آمیز را دنبال کرد.

در این میان، پرتغال به عنوان یک پناهگاه برای افرادی که از رژیم‌های فاشیستی و نازی فرار می‌کردند، عمل کرد. بسیاری از یهودیان و مخالفان سیاسی از کشورهای تحت اشغال نازی‌ها به پرتغال پناه آوردند. این کشور به عنوان یک دروازه به سوی آزادی و نجات برای بسیاری از این افراد عمل کرد و در نتیجه، نقش انسانی و اخلاقی خود را در این دوران تاریک تاریخ نشان داد.

در نهایت، با پایان جنگ جهانی دوم، پرتغال به عنوان یک کشور بی‌طرف و مستقل باقی ماند و توانست از پیامدهای ویرانگر جنگ دور بماند. این بی‌طرفی نه تنها به حفظ تمامیت ارضی کشور کمک کرد، بلکه به پرتغال این امکان را داد که به عنوان یک کشور با ثبات و قابل اعتماد در صحنه بین‌المللی شناخته شود. به طور کلی، نقش پرتغال در جنگ جهانی دوم نشان‌دهنده پیچیدگی‌های سیاست‌های بین‌المللی و چالش‌های ناشی از جنگ‌های بزرگ است که تأثیرات عمیقی بر تاریخ و فرهنگ این کشور گذاشت.

سیاست بی‌طرفی پرتغال در جنگ

پرتغال در جنگ جهانی دوم به عنوان یک کشور بی‌طرف شناخته می‌شد و این سیاست بی‌طرفی به طور قابل توجهی بر روی وضعیت داخلی و خارجی این کشور تأثیر گذاشت. در حالی که بسیاری از کشورهای اروپایی درگیر جنگ و درگیری‌های نظامی بودند، پرتغال توانست با اتخاذ یک رویکرد بی‌طرفانه، از خود در برابر پیامدهای مخرب جنگ محافظت کند. این سیاست به رهبری آنتونیو سالازار، نخست‌وزیر پرتغال، شکل گرفت که به دنبال حفظ ثبات اقتصادی و سیاسی کشور بود.

سالازار به خوبی می‌دانست که ورود به جنگ می‌تواند عواقب وخیمی برای پرتغال داشته باشد. از این رو، او تصمیم گرفت که کشور را از درگیری‌های نظامی دور نگه دارد و به جای آن، بر روی تقویت اقتصاد و حفظ نظم داخلی تمرکز کند. این سیاست بی‌طرفی به پرتغال این امکان را داد که به عنوان یک کشور بی‌طرف، از مزایای اقتصادی جنگ بهره‌برداری کند. به عنوان مثال، پرتغال توانست با هر دو طرف درگیر در جنگ، یعنی متفقین و محور، روابط تجاری برقرار کند و از این طریق به تأمین منابع مالی و اقتصادی خود بپردازد.

علاوه بر این، سیاست بی‌طرفی پرتغال به این کشور اجازه داد که به عنوان یک پناهگاه برای افرادی که از جنگ فرار می‌کردند، عمل کند. بسیاری از یهودیان و دیگر افرادی که تحت تعقیب نازی‌ها بودند، توانستند از طریق پرتغال به کشورهای امن‌تر فرار کنند. این موضوع نه تنها به نجات جان انسان‌ها کمک کرد، بلکه به تقویت تصویر بین‌المللی پرتغال به عنوان یک کشور انسانی و بی‌طرف نیز انجامید.

با این حال، سیاست بی‌طرفی پرتغال بدون چالش نبود. در طول جنگ، فشارهای زیادی از سوی کشورهای متخاصم و همچنین متفقین بر روی پرتغال وجود داشت. به عنوان مثال، متفقین به دنبال این بودند که پرتغال را به سمت همکاری با خود سوق دهند، در حالی که کشورهای محور نیز تلاش می‌کردند تا نفوذ خود را در این کشور افزایش دهند. با این وجود، سالازار با مهارت توانست این فشارها را مدیریت کند و سیاست بی‌طرفی را حفظ کند.

در نهایت، سیاست بی‌طرفی پرتغال در جنگ جهانی دوم نه تنها به حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور کمک کرد، بلکه به تقویت اقتصاد و ایجاد روابط بین‌المللی مثبت نیز انجامید. این رویکرد به پرتغال این امکان را داد که پس از پایان جنگ، به سرعت به بازسازی و توسعه اقتصادی خود بپردازد. به طور کلی، سیاست بی‌طرفی پرتغال در جنگ جهانی دوم نمونه‌ای از چگونگی مدیریت بحران‌ها و چالش‌های بین‌المللی است که می‌تواند به حفظ ثبات و امنیت یک کشور کمک کند. این تجربه تاریخی همچنان درس‌های مهمی برای کشورهای دیگر در مواجهه با بحران‌های مشابه به همراه دارد.

تأثیر جنگ جهانی دوم بر اقتصاد پرتغال

جنگ جهانی دوم تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر کشورهای مختلف داشت و پرتغال نیز از این قاعده مستثنی نبود. اگرچه این کشور به‌طور رسمی در جنگ شرکت نکرد، اما موقعیت جغرافیایی و سیاسی آن باعث شد که به‌عنوان یک نقطه استراتژیک در اروپا و اقیانوس اطلس شناخته شود. در این راستا، تأثیرات اقتصادی جنگ جهانی دوم بر پرتغال به‌طور قابل توجهی مشهود بود و این تأثیرات در جنبه‌های مختلف اقتصادی کشور نمایان شد.

در ابتدا، باید به این نکته اشاره کرد که جنگ جهانی دوم باعث ایجاد تغییرات عمده‌ای در تجارت بین‌المللی شد. با توجه به محاصره‌های اقتصادی و محدودیت‌های تجاری که در نتیجه جنگ به وجود آمد، پرتغال به‌عنوان یک کشور بی‌طرف توانست از این وضعیت بهره‌برداری کند. به‌ویژه، صادرات محصولات کشاورزی و مواد اولیه پرتغال به کشورهای درگیر در جنگ افزایش یافت. این امر به رشد اقتصادی موقت کشور کمک کرد و به کشاورزان و تولیدکنندگان محلی این امکان را داد که درآمد بیشتری کسب کنند.

علاوه بر این، جنگ جهانی دوم باعث افزایش تقاضا برای کالاهای صنعتی و نظامی شد. پرتغال به‌عنوان یک تأمین‌کننده مهم برای برخی از این کالاها، به ویژه در زمینه تولید مواد غذایی و منسوجات، توانست به‌طور قابل توجهی به اقتصاد خود رونق بخشد. این افزایش تقاضا به ایجاد شغل‌های جدید و بهبود شرایط زندگی در برخی مناطق کشور منجر شد. با این حال، این رونق اقتصادی موقتی بود و پس از پایان جنگ، پرتغال با چالش‌های جدیدی مواجه شد.

از سوی دیگر، جنگ جهانی دوم تأثیرات منفی نیز بر اقتصاد پرتغال داشت. با وجود اینکه برخی از بخش‌ها از جنگ بهره‌مند شدند، اما در عین حال، کشور با مشکلاتی نظیر کمبود منابع و افزایش قیمت‌ها نیز روبه‌رو شد. به‌ویژه، کمبود مواد اولیه و افزایش هزینه‌های تولید باعث شد که بسیاری از صنایع با مشکلات جدی مواجه شوند. این وضعیت به‌ویژه در سال‌های پایانی جنگ و پس از آن، به‌طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی مردم تأثیر گذاشت.

علاوه بر این، جنگ جهانی دوم باعث تغییرات سیاسی و اجتماعی در پرتغال شد که به نوبه خود بر اقتصاد کشور تأثیر گذاشت. پس از جنگ، پرتغال به‌دلیل تحولات سیاسی و اجتماعی، به‌ویژه در زمینه دیکتاتوری سالازار، با چالش‌های جدیدی مواجه شد. این دیکتاتوری به‌دلیل سیاست‌های اقتصادی خود، مانع از توسعه پایدار کشور شد و به‌تدریج باعث ایجاد نارضایتی‌های اجتماعی گردید.

در نهایت، می‌توان گفت که تأثیر جنگ جهانی دوم بر اقتصاد پرتغال پیچیده و چندوجهی بود. در حالی که برخی از بخش‌ها از این جنگ بهره‌مند شدند، اما در عین حال، چالش‌های جدی نیز به وجود آمد که بر آینده اقتصادی کشور تأثیر گذاشت. این تجربیات نه‌تنها بر اقتصاد پرتغال بلکه بر ساختار اجتماعی و سیاسی آن نیز تأثیرگذار بود و به‌نوعی زمینه‌ساز تحولات بعدی در تاریخ این کشور شد.

همکاری‌های مخفی پرتغال با متفقین

در خلال جنگ جهانی دوم، پرتغال به عنوان یک کشور بی‌طرف شناخته می‌شد، اما این بی‌طرفی به معنای عدم همکاری با متفقین نبود. در واقع، پرتغال به طور مخفیانه و در عین حال هوشمندانه با متفقین همکاری کرد و این همکاری‌ها تأثیرات قابل توجهی بر روند جنگ داشت. یکی از دلایل اصلی این همکاری، موقعیت جغرافیایی استراتژیک پرتغال بود که به آن اجازه می‌داد به عنوان یک پل ارتباطی میان اروپا و مستعمرات آفریقایی و آمریکای جنوبی عمل کند. این موقعیت، به ویژه در زمان‌هایی که متفقین به دنبال تأمین منابع و ایجاد پایگاه‌های نظامی بودند، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد.

علاوه بر این، پرتغال به دلیل روابط تاریخی و فرهنگی خود با بریتانیا، تمایل داشت تا به نوعی از این کشور حمایت کند. در این راستا، دولت پرتغال تحت رهبری آنتونیو سالازار، تصمیم به ارائه تسهیلاتی به متفقین گرفت. این تسهیلات شامل اجازه استفاده از پایگاه‌های نظامی و بندرها بود که به متفقین کمک می‌کرد تا عملیات‌های خود را در اقیانوس اطلس بهبود بخشند. به عنوان مثال، بندر لیسبون به عنوان یک نقطه کلیدی برای تأمین منابع و انتقال نیروها به کار گرفته شد.

همچنین، همکاری‌های مخفیانه دیگری نیز میان پرتغال و متفقین وجود داشت. یکی از این همکاری‌ها، تبادل اطلاعات و جاسوسی بود. پرتغال به عنوان یک کشور بی‌طرف، توانست اطلاعات مهمی را از هر دو طرف جنگ جمع‌آوری کند و این اطلاعات را به متفقین منتقل کند. این تبادل اطلاعات به متفقین کمک کرد تا از تحرکات نیروهای محور آگاه شوند و برنامه‌ریزی‌های بهتری برای عملیات‌های خود انجام دهند.

علاوه بر این، پرتغال به عنوان یک مرکز تجاری و مالی برای متفقین عمل کرد. با توجه به اینکه بسیاری از کشورها درگیر جنگ بودند و اقتصادهایشان تحت فشار قرار داشت، پرتغال توانست به عنوان یک مرکز مبادلات تجاری و مالی برای تأمین نیازهای متفقین عمل کند. این امر به متفقین کمک کرد تا منابع لازم برای ادامه جنگ را تأمین کنند و در عین حال، به اقتصاد پرتغال نیز رونق بخشید.

در نهایت، باید اشاره کرد که همکاری‌های مخفی پرتغال با متفقین نه تنها به نفع متفقین بود، بلکه به نوعی به حفظ بی‌طرفی پرتغال نیز کمک کرد. این کشور توانست با حفظ روابط خود با کشورهای محور، از بروز تنش‌های بیشتر جلوگیری کند و در عین حال، به متفقین کمک کند. به این ترتیب، پرتغال در جنگ جهانی دوم به عنوان یک بازیگر کلیدی در عرصه بین‌المللی ظاهر شد و نقش مهمی در تحولات جنگ ایفا کرد. این همکاری‌ها، اگرچه به صورت مخفیانه انجام می‌شد، اما تأثیرات آن بر روند جنگ و آینده اروپا غیرقابل انکار بود.

زندگی روزمره مردم پرتغال در دوران جنگ

در دوران جنگ جهانی دوم، زندگی روزمره مردم پرتغال تحت تأثیرات عمیق و پیچیده‌ای قرار گرفت. اگرچه پرتغال به‌عنوان یک کشور بی‌طرف در این جنگ شناخته می‌شد، اما واقعیت‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن زمان نشان‌دهنده چالش‌های فراوانی بود که مردم این کشور با آن مواجه بودند. در این دوران، پرتغال به‌ویژه به‌دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش، به‌عنوان یک نقطه استراتژیک در اروپا و اقیانوس اطلس شناخته می‌شد و این موضوع تأثیرات خاصی بر زندگی روزمره مردم داشت.

با آغاز جنگ، بسیاری از کشورهای اروپایی درگیر درگیری‌های نظامی و اقتصادی شدند و این وضعیت به‌طور غیرمستقیم بر پرتغال نیز تأثیر گذاشت. در حالی که دولت پرتغال تلاش می‌کرد تا بی‌طرفی خود را حفظ کند، مردم عادی با مشکلات اقتصادی ناشی از کمبود کالاها و افزایش قیمت‌ها مواجه بودند. به‌ویژه در سال‌های اولیه جنگ، کمبود مواد غذایی و کالاهای اساسی به یک معضل جدی تبدیل شد. این کمبودها باعث شد تا مردم به روش‌های مختلفی برای تأمین نیازهای خود دست بزنند، از جمله تبادل کالا و استفاده از بازارهای سیاه.

علاوه بر مشکلات اقتصادی، زندگی اجتماعی مردم پرتغال نیز تحت تأثیر جنگ قرار گرفت. بسیاری از خانواده‌ها به‌دلیل جنگ و درگیری‌های نظامی در کشورهای همسایه، با مهاجرت و جابجایی‌های جمعیتی مواجه شدند. این جابجایی‌ها نه‌تنها بر ساختار اجتماعی تأثیر گذاشت، بلکه باعث ایجاد تنش‌های فرهنگی و اجتماعی نیز شد. در این شرایط، مردم پرتغال به‌دنبال حفظ هویت فرهنگی و ملی خود بودند و تلاش می‌کردند تا با برگزاری جشن‌ها و مراسم‌های محلی، روحیه خود را حفظ کنند.

در عین حال، دولت پرتغال به‌دلیل موقعیت استراتژیک خود، به‌عنوان یک مرکز تجاری و دیپلماتیک در اروپا شناخته می‌شد. این موضوع باعث شد تا پرتغال میزبان بسیاری از دیپلمات‌ها و تجار از کشورهای مختلف باشد. این تعاملات بین‌المللی به‌نوعی به مردم پرتغال این امکان را داد که با فرهنگ‌ها و ایده‌های جدید آشنا شوند، هرچند که این تعاملات نیز با چالش‌هایی همراه بود.

در نهایت، باید گفت که زندگی روزمره مردم پرتغال در دوران جنگ جهانی دوم، ترکیبی از چالش‌ها و فرصت‌ها بود. در حالی که مشکلات اقتصادی و اجتماعی به‌طور جدی بر زندگی مردم تأثیر گذاشته بود، اما روحیه مقاومت و همبستگی اجتماعی نیز در این دوران به‌وضوح مشاهده می‌شد. مردم پرتغال با وجود تمام سختی‌ها، تلاش کردند تا زندگی خود را ادامه دهند و هویت فرهنگی خود را حفظ کنند. این تجربیات نه‌تنها بر تاریخ پرتغال تأثیر گذاشت، بلکه درس‌های مهمی برای نسل‌های آینده به‌دنبال داشت.

میراث جنگ جهانی دوم در پرتغال

پرتغال در جنگ جهانی دوم، اگرچه به‌طور مستقیم درگیر نبردها نشد، اما میراث این جنگ تأثیرات عمیقی بر تاریخ و فرهنگ این کشور گذاشت. در دوران جنگ، پرتغال به‌عنوان یک کشور بی‌طرف شناخته می‌شد و این وضعیت به آن اجازه داد تا به‌عنوان یک مرکز دیپلماتیک و تجاری برای کشورهای درگیر عمل کند. این بی‌طرفی نه تنها به حفظ ثبات داخلی کشور کمک کرد، بلکه به پرتغال این امکان را داد که به‌عنوان یک پل ارتباطی میان کشورهای متخاصم عمل کند. در این راستا، لیسبون، پایتخت پرتغال، به‌عنوان یک مرکز مهم برای تبادل اطلاعات و مذاکرات دیپلماتیک شناخته شد.

از سوی دیگر، میراث جنگ جهانی دوم در پرتغال به‌ویژه در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی قابل مشاهده است. در این دوران، پرتغال با چالش‌های اقتصادی متعددی مواجه شد، اما در عین حال، جنگ باعث شد که کشور به‌دنبال فرصت‌های جدید برای توسعه اقتصادی باشد. به‌عنوان مثال، پرتغال به‌دلیل موقعیت جغرافیایی خود، به‌عنوان یک مرکز ترانزیت برای کالاها و منابع طبیعی از مستعمرات خود و دیگر کشورها عمل کرد. این امر به رشد اقتصادی کشور کمک کرد و به‌تدریج زمینه‌ساز تغییرات اجتماعی و فرهنگی شد.

علاوه بر این، جنگ جهانی دوم تأثیرات عمیقی بر جامعه پرتغالی گذاشت. بسیاری از پرتغالی‌ها به‌دلیل جنگ و ناامنی‌های ناشی از آن، مجبور به ترک کشور شدند و این مهاجرت‌ها به‌ویژه به کشورهای آمریکای جنوبی و شمالی انجام شد. این پدیده نه تنها به تغییرات جمعیتی در پرتغال منجر شد، بلکه باعث ایجاد جوامع جدید پرتغالی‌زبان در خارج از کشور گردید. این جوامع به‌تدریج به حفظ فرهنگ و زبان پرتغالی کمک کردند و میراث فرهنگی کشور را در سطح جهانی گسترش دادند.

در زمینه فرهنگی، جنگ جهانی دوم نیز تأثیرات قابل توجهی بر هنر و ادبیات پرتغال گذاشت. نویسندگان و هنرمندان پرتغالی به‌واسطه تجربیات خود از جنگ و تبعات آن، آثار جدیدی خلق کردند که به بررسی موضوعاتی چون هویت، بی‌طرفی و تأثیرات جنگ بر زندگی انسان‌ها می‌پرداخت. این آثار نه تنها به غنای ادبیات پرتغال افزود، بلکه به‌عنوان یک منبع الهام برای نسل‌های بعدی نیز عمل کرد.

در نهایت، میراث جنگ جهانی دوم در پرتغال به‌عنوان یک یادآوری از چالش‌ها و فرصت‌هایی که این کشور در آن دوران با آن‌ها مواجه بود، باقی مانده است. این میراث نه تنها به شکل‌گیری هویت ملی پرتغال کمک کرده، بلکه به‌عنوان یک درس تاریخی برای نسل‌های آینده عمل می‌کند. به‌طور کلی، جنگ جهانی دوم و پیامدهای آن، بخشی جدایی‌ناپذیر از تاریخ پرتغال است که همچنان بر زندگی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی این کشور تأثیر می‌گذارد.

سوالات متداول

1. **سوال:** پرتغال در جنگ جهانی دوم چه نقشی داشت؟
**پاسخ:** پرتغال به عنوان یک کشور بی‌طرف در جنگ جهانی دوم باقی ماند و به عنوان یک مرکز دیپلماتیک و تجاری عمل کرد.

2. **سوال:** آیا پرتغال در جنگ جهانی دوم نیروهای نظامی به جبهه‌ها فرستاد؟
**پاسخ:** خیر، پرتغال نیروهای نظامی به جبهه‌ها نفرستاد و سیاست بی‌طرفی را دنبال کرد.

3. **سوال:** پرتغال چگونه از جنگ جهانی دوم بهره‌برداری کرد؟
**پاسخ:** پرتغال از موقعیت جغرافیایی خود بهره‌برداری کرد و به عنوان یک مرکز تجاری و ترانزیتی برای کالاها و اطلاعات عمل کرد.

4. **سوال:** آیا پرتغال پناهگاه‌هایی برای پناهندگان جنگ جهانی دوم فراهم کرد؟
**پاسخ:** بله، پرتغال به عنوان یک پناهگاه برای بسیاری از پناهندگان، به ویژه یهودیان، عمل کرد.

5. **سوال:** چه تأثیری جنگ جهانی دوم بر اقتصاد پرتغال داشت؟
**پاسخ:** جنگ جهانی دوم باعث افزایش نیاز به کالاها و منابع در پرتغال شد، اما همچنین مشکلات اقتصادی و اجتماعی را نیز به همراه داشت.

6. **سوال:** آیا پرتغال پس از جنگ جهانی دوم تغییرات سیاسی عمده‌ای را تجربه کرد؟
**پاسخ:** بله، پس از جنگ جهانی دوم، پرتغال به سمت تغییرات سیاسی و اجتماعی حرکت کرد که منجر به انقلاب کاراملو در سال 1974 شد.

جمع بندی

پرتغال در جنگ جهانی دوم به عنوان یک کشور بی‌طرف باقی ماند و به رغم فشارهای سیاسی و نظامی از سوی کشورهای متخاصم، توانست استقلال و حاکمیت خود را حفظ کند. این کشور به عنوان یک مرکز دیپلماتیک و تجاری مهم عمل کرد و به ویژه در زمینه تأمین منابع طبیعی و مواد اولیه برای متفقین نقش داشت. در نهایت، پرتغال با حفظ بی‌طرفی خود در جنگ، به ثبات داخلی و توسعه اقتصادی خود ادامه داد و پس از جنگ نیز به عنوان یک کشور مستقل و با ثبات در اروپا شناخته شد.