در حال حاضر، یارانه بنزین به طور مستقیم به مردم پرداخت نمی شود. به جای آن، دولت قیمت بنزین را برای مصرف کنندگان پایین نگه می دارد و مابه التفاوت قیمت واقعی و یارانه ای را به پالایشگاه ها و شرکت های ملی نفت یارانه می دهد.
این سیستم یارانه ای معایب و مزایای خاص خود را دارد:
مزایا:
- حمایت از اقشار کم درآمد: یارانه بنزین به طور کلی به نفع خانوارهای کم درآمد عمل می کند، زیرا آنها سهم بیشتری از درآمد خود را صرف حمل و نقل می کنند.
- کنترل تورم: یارانه بنزین می تواند به طور موقت از افزایش قیمت کالاها و خدمات جلوگیری کند، زیرا هزینه حمل و نقل یکی از عوامل اصلی تورم است.
معایب:
- هزینه بالا: یارانه بنزین سالانه میلیاردها تومان برای دولت هزینه دارد. این امر می تواند منجر به کسری بودجه و مشکلات اقتصادی شود.
- مصرف غیرضروری: یارانه بنزین می تواند به تشویق مصرف بیش از حد سوخت و آلودگی هوا منجر شود.
- توزیع ناعادلانه: ثروتمندان به طور کلی از یارانه بنزین بیشتر از فقرا بهره مند می شوند، زیرا آنها به طور کلی خودروهای بیشتری دارند و مسافت بیشتری را طی می کنند.
وضعیت فعلی:
در سال های اخیر، دولت ایران تلاش کرده است تا یارانه بنزین را به منظور کاهش هزینه ها و افزایش کارایی اصلاح کند. در سال 1398، طرح سهمیه بندی بنزین با هدف کاهش مصرف سوخت و توزیع عادلانه تر یارانه ها اجرا شد.
این طرح با مخالفت های بسیاری همراه بود، اما دولت اعلام کرده که به دنبال اصلاحات بیشتر در سیستم یارانه بنزین در آینده است.
چشم انداز آینده:
هنوز مشخص نیست که آینده یارانه بنزین چه خواهد شد. برخی از کارشناسان معتقدند که دولت باید یارانه بنزین را به طور کامل حذف کند و به جای آن به مردم یارانه نقدی پرداخت کند.
برخی دیگر معتقدند که باید اصلاحاتی در سیستم یارانه بندی فعلی مانند افزایش قیمت بنزین برای افراد ثروتمند و کاهش قیمت برای افراد کم درآمد انجام شود.
در نهایت، تصمیم گیری در مورد یارانه بنزین یک موضوع پیچیده است که باید با در نظر گرفتن تمام جوانب اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی انجام شود.
2 پاسخ
خبر به مصلحت نیست
در سیستم اقتصادی ایران نه تنها جواب نمی‌دهد بلکه اوضاع اقتصادی خرابتر هم میشود
به طور کلی از همان اول یک اشتباه بزرگ و غیر قابل جبران صورت پذیرفت و آن هم زمان دولت پرزیدنت احمدی‌نژاد بود که یارانه نقدی را بین مردم تقسیم کرد و این امر سبب و علت تورم های غیر قابل کنترل شد و بخاطر همین امر هنوز هم دولت های بعدی نتوانست ند و نمی‌توانند کاری درست انجام بدهند چون سیستم از ریل خارج شد و البته دولتهای بعدی هم متاسفانه با همان فرمان اشتباه دارند جلو میروند و توان برگرداندن فرمان را ندارند .چرا چون سیستم اقتصادی کشور ما بیشتر دستوری هست . نمیشود هم اقتصاد دستوری باشد مقاومتی باشد و هم از مردم بخواهید به مدل کشور های فراتنظیمی گردن بدن . در این مدل بهتر آن هست که دولت همان یارانه ای که به مردم بخواهد بدهد به سوبسید انرژی بدهد چون تورم نخواهد داشت . و اگر دولت یا حاکمیت بخواهد هزینه انرژی را از بین مردم جمع کند و دو باره به بخشی از مردم بدهد اثر تورمی زیادی خواهد داشت .و مردم پایین دست معیشت که اتفاقا بیشتر مردم هم هستند نه تنها سود نمی‌کنند بلکه چند برابر یارانه دریافتی باید از جیب خسارت تورم را بدهند.
و البته با این روش تقسیم یارانه‌ها بین مردم، دولت قدرت کنترل اثر تورمی افزایش بهای هزینه انرژی را نخواهد داشت و این قصه تورم همچان ادامه خواهد داشت .
اصلاح قیمت و پرداخت سهمیه قابل مبادله انرژی و سوخت بر اساس کد ملی بسیار به سود همه مردم و دولت است و بسیاری از معضلات اقتصادی و زیست محیطی کشور را حل میکند